Bogusław Kierc

listy do Bogusława Kierca / do Halszki Olsińskiej / do Pawła Przywary / do Magdaleny Rabizo-Birek / do Grzegorza Strumyka / do Andrzeja Turczyńskiego Czytając listy Henryka Berezy, pytam, z jakim rodzajem tekstu mam właściwie do czynienia? Z literaturą? Czy raczej z dokumentem o walorach artystycznych? Traktować go jako materiał (auto)biograficzny? A może po prostu kolejny zestaw danych dla badaczy-literaturoznawców...

Kolejna książka Kierca otwierająca nas na Tajemnicę. Tajemnica lalki okazuje się tajemnicą człowieka, a teatralność człowieczeństwem. „Lubienie lalek ma swoje źródło w samej istocie bycia człowieka”. I w tym jest najgłębsza poezja, poezja zaskakujących, jakby głębinowych, poruszeń duszy. Kierc wraca do dzieciństwa, do pierwszych scen wciąż trwającej baśni. Animuje Andersenowską "Księżniczkę na ziarnku...

druga część tryptyku ""mniemania"" ""Cię-mność"" to bardzo szczególny dziennik, łączący elementy rzeczywistych notatek na temat odwiedzanych miejsc i przeżywanych emocji, z zapisem podróży w głąb siebie, do początku doświadczeń nacechowanych silnym, sensualnym, ale zarazem metafizycznym przeżywaniem erotyki, jak i potrzebą poznania w sensie egzystencjalnym; poprzez sztukę, tworzenie jako takie i szeroko...

Zaskroniec to wyprawa w uniwersum kształtów, obrazów i duchowych wydarzeń, które nie mają nic wspólnego z naszym mozolnym czołganiem się ciałem i zmysłami po ziemi. Podmiot wierszy Kierca to człowiek rozdarty pomiędzy tym, co materialne i duchowe, ziemskie i boskie, doczesne i wieczne.